Onderzoek naar verschillen in rouwverwerking na zelfdoding en euthanasie

Is rouwverwerking na zelfdoding anders dan na euthanasie bij psychisch lijden? Het vermoeden is van wel, maar dit is nooit aangetoond. Marianne Snijdewind, onderzoeker bij ARQ Centrum’45, onderzoekt de verschillen.

De Stichting Vrienden van Expertisecentrum Euthanasie steunt het onderzoek financieel. “Wij denken dat rouw na euthanasie beter te verwerken is dan als men onverwacht wordt geconfronteerd met het overlijden van een naaste, omdat bij euthanasie familieleden betrokken en op de hoogte zijn”, zegt bestuurslid Marijke van Moll. “Wij willen graag weten of dit ook zo is.”

‘Patiënten en naasten komen in een proces van afronden en afscheid nemen.’

TRAUMATISCH
Zelfdoding is voor nabestaanden een traumatische ervaring. Zij krijgen vaak last van psychische klachten en hebben een hogere kans zelf door suïcide te overlijden. Onderzoeker Snijdewind wil uitzoeken hoe dit is voor nabestaanden van patiënten die op basis van psychische aandoeningen euthanasie kregen. “Wij verwachten dat het rouwproces heel anders is. Via Expertisecentrum Euthanasie willen wij respondenten benaderen. Het gaat om een kleine groep. De meesten zijn bij het expertisecentrum bekend. Om deze mensen op een andere manier te traceren, is moeilijk.”

EENZAME REIS
Hoogleraar Geert Smid, verbonden aan ARQ Centrum’45 en de Universiteit voor Humanistiek, gespecialiseerd in traumatische rouw, nam het initiatief voor het onderzoek. Traumatische rouw komt vaak voor bij levenspartners na suïcide. Smid wil weten of dit bij euthanasie ook het geval is. Ook hoogleraren Jos de Keijser, Paul Boelen en Gaby Jacobs zijn bij het project betrokken. Evenals psychiater Gerty Casteelen, werkzaam voor Expertisecentrum Euthanasie. Casteelen: “Ik zie hoe bij euthanasie zowel patiënten als naasten in een proces van afronden en afscheid nemen komen. De eenzame reis die patiënten ‘moeten’ maken als zij zich suïcideren, staat hiermee in schril contrast. Nabestaanden blijven in dat geval vaak achter met een naar gevoel”.

Naar verwachting zal het onderzoek twee jaar in beslag nemen. Naast Stichting Vrienden van Expertisecentrum Euthanasie is Stichting Stimuleringsfonds Rouw medefinancier van het onderzoek.

Wilt u deelnemen?

Uw ervaring met rouwverwerking kan belangrijk zijn voor het onderzoek. Is uw partner overleden door zelfdoding, of heeft hij of zij euthanasie gekregen op basis van psychische gronden? Was uw levenspartner in de periode voor overlijden minimaal twee jaar in behandeling vanwege psychische klachten? Dan wil onderzoeker Marianne Snijdewind graag met u in contact komen.

Bij deelname aan het onderzoek krijgt u een vragenlijst over uw psychisch en sociaal functioneren en welbevinden toegestuurd. Daarna volgt een afspraak voor een interview van maximaal twee uur, waarin gesproken wordt over het ziekteproces van de overledene, over het overlijden zelf, hoe u dit als nabestaande heeft ervaren en wat de invloed hiervan is op uw leven.

U kunt Marianne Snijdewind mailen: m.snijdewind@arq.org of bellen: 06 145 307 47.