Columns

Loesje

16 maart 2022 Ze is tegendraads vanaf het allereerste moment. Ik ben alleen, het is een verkennend bezoek. Haar woonkamer lijkt een uitdragerij, overal hoog opgestapelde dozen. Ze zit op een finaal versleten grijze bank, draagt een zwarte pet, onder handbereik shag en een asbak vol peuken. De gordijnen zitten potdicht. Ik moet maar niet op de rotzooi letten. Dat doet ze zelf ook niet.

Breekbaar

12 november 2021 Ik was alleen, het was een verkennend gesprek. Ik stond voor de deur en ik zag haar gluren. Klein wijffie, negenentachtig, mooie kleurige rok. Ik moest vooral gaan zitten, misschien wilde ik iets drinken? Ze zat tegenover me. Ik op de rode leren bank pal naast een overladen boekenkast met titels die ik zelf ook in de kast had staan

De vlucht voorwaarts

16 juni 2021 Het was de derde keer dat ik een spoedcasus aannam. Spoed betekent dat de euthanasie in principe binnen twee weken wordt uitgevoerd. Dennis was vijfentwintig en terminaal: botkanker met uitzaaiingen in de longen.

Dodelijk dilemma

15 maart 2021 We worstelen allemaal met de coronapandemie. Thuis, en op het werk. Cisca Peters, verpleegkundige bij Expertisecentrum Euthanasie, wil niemand besmetten en is “dus best een strenge pleeg”. Maar dan valt Arie haar in de armen.

Corona

22 november 2020 Jarenlang werkte ik zonder de aanwezigheid van een minuscuul virus dat ons leven achteloos in de war schopt. Dat voorlopig van geen ophouden weet. Dat zich maar moeizaam laat kennen. Ons voor verrassingen stelt. Dat maakt dat we achter de feiten aan lopen.

Citaten van ondraaglijkheid

1 oktober 2020 “Heerlijk, fantastisch, graag!” Hij heft beide armen op, misschien zoals hij ooit deed toen hij als trouw supporter van Ajax een doelpunt van Cruijff vierde. Maar dat is lang geleden. Het gaat nu niet over scoren, of misschien toch wel: het gaat over de euthanasie die hij al zo lang wil en die hij nu kan krijgen, heb ik hem net verteld. Want we hebben het hele traject afgelegd.