Even mailen met…Milo Warmerdam

Waarnemend huisarts Milo Warmerdam volgde de nascholing ‘euthanasie in de praktijk’ die dankzij de steun van de vrienden tot stand is gekomen. Hoe was het voor hem om in het begin van zijn carrière kennis te maken met euthanasie?

Sinds ongeveer een half jaar ben ik huisarts. Het einde van de opleiding was voor mij een punt van reflectie. Wat voor dokter ben ik tot nu toe geworden en hoe wil ik de komende jaren daar mee verder? Levenseindezorg is één van de onderwerpen die is langsgekomen. Het is voor mij als huisarts één van mijn kerntaken, maar het is niet gegeven dat je er voldoende ervaring in krijgt. Ik heb het geluk gehad in de afrondende fase nauw betrokken te zijn geweest bij een euthanasie die is uitgevoerd door één van de artsen van het expertisecentrum. Dat was voor mij een heel aangenaam traject, dat mij heeft gesterkt in de wens om het zelf ook te kunnen en willen doen.

Met die ervaring vanaf de zijlijn op zak kwam ik in mijn huidige werk in contact met een man met een heel reële euthanasiewens. Dat was voor mij de aanleiding om de nascholing te volgen, ik wilde graag goed beslagen ten ijs komen. Dat gold deels voor de praktische kant maar ik hoopte ook met collega’s ervaringen te kunnen delen en er zo qua betrokkenheid stabiel in te staan. Voor mij heeft de nascholing juist die wensen heel goed in kunnen vullen, door het goede basisprogramma en doordat er zo veel ruimte was om ieders vragen en twijfels te bespreken.

Een paar weken later heb ik, met een ervaren collega op de achtergrond, op een waardige manier mijn patiënt kunnen verlossen uit zijn lijden. Niet alleen voor hem en zijn familie, maar ook voor mij als arts is het een heel betekenisvolle fase geweest. Dat is absoluut voor een deel te danken aan wat ik heb meegekregen uit de nascholing. Deze positieve ervaring bevestigt voor mij nog eens dat een euthanasie iets is dat ik belangrijk vind om te kunnen bieden voor mijn patiënten.