Huisarts Brenda Ott over de begeleiding van Expertisecentrum Euthanasie

In de zesentwintig jaar dat Brenda Ott als huisarts werkt, is zij zo’n vijftien keer bij een euthanasieverzoek betrokken geweest. “Ik verleen pas euthanasie als de wens voor mij invoelbaar is."

“Bij complexere zaken is dat lastig”, vervolgt Ott. “Ik kreeg bijvoorbeeld een verzoek van iemand met ernstige chronische pijnklachten én een voltooid leven wens. Ondanks dat ik het verzoek wel invoelbaar vond, heb ik het niet gedaan. Achteraf heb ik het gevoel dat ik mijn patiënt in de steek heb gelaten.”

Toen een psychiatrisch patiënte euthanasie wilde, nam Ott contact op met Expertisecentrum Euthanasie. “Ik wilde weten hoe ik hier mee om kon gaan, hoe ik moest denken. Het was een prettig contact, waarin ik me gesteund voelde. Het verzoek heb ik uiteindelijk niet kunnen inwilligen. Later was er een situatie met een psychiatrisch patiënt met chronische pijnen. Omdat ik de casus zo zorgvuldig mogelijk wilde onderzoeken, heb ik opnieuw de consulent gebeld. Het is fijn als iemand met je meedenkt al voordat een SCEN-arts in beeld komt. Deze euthanasie is wel doorgegaan. De consulent is ook mee geweest naar de patiënt en bevestigde mij in datgene waarmee ik bezig was. Die begeleiding is iets wat ik alle collega’s kan aanraden.”

Ook in de toekomst zal Ott niet aarzelen om Expertisecentrum Euthanasie in te schakelen. “De consulent neemt het verzoek niet over, maar wijst je op de praktische zaken: heb je hieraan gedacht, heb je daaraan gedacht? Het is fijn als iemand met je meedenkt. De consulent geeft ook emotionele steun.”