Even bellen met…Agnes Wolbert

De Levenseindekliniek werd in 2012 opgericht door de NVVE; hoe kijkt Agnes Wolbert naar de naamswijziging?

“Nog niet eens zo lang geleden was het streven van de Levenseindekliniek om overbodig te worden en dus zichzelf op te heffen. Een zoektocht vanuit de vraag ‘Waar staan we nu?’ leidde evenwel tot de conclusie dat er een nieuwe naam nodig is. Dan is er kennelijk veel gebeurd in de afgelopen jaren. De Levenseindekliniek is door de NVVE opgericht vanuit een diep besef dat mensen die in aanmerking komen voor euthanasie, niet mogen vastlopen omdat hun arts niet kan meewerken. De uitvoering van de zwaar bevochten wet mocht in ieder geval niet door organisatievraagstukken belemmerd worden. Die notie leidde nog maar zeven jaar geleden tot de oprichting. Het typeert de Levenseindekliniek dat ze – weliswaar geboren uit activisme – dat stadium is overstegen en in heel korte tijd een bekende en gerespecteerde organisatie is geworden. Ze is niet meer weg te denken en wordt gezien als de plek waar veel kennis en zorgvuldige uitvoering elke dag samenkomen. Dat zorgverzekeraars zonder meer financieren en de minister van VWS inmiddels als opdrachtgever voor wetenschappelijk onderzoek bij de Levenseindekliniek optreedt, zegt alles over het respect dat breeduit wordt gedeeld. Ik ben reuze benieuwd naar de komende zeven jaar en de volgende stappen, want die gaan er vast komen!”